Ptoza

Ptoza je spuštenost gornje vjeđe ispod fiziološke razine u primarnoj poziciji oka pri čemu je zjenični otvor djelomično ili potpuno prekriven.

Prema nastanku može biti prirođena i stečena . U djece ptoza može zaklanjati vidnu os što povećava rizik za nastanak slabovidnosti.

Prema uzroku može biti:

Aponeurotska ptoza

je najčešće involutivna kao posljedica procesa starenja. Gornja vjeđa je spuštena obostrano i asimetrično uz pogoršanje ptoze tijekom dana, a funkcija mišićs podizača gornje vjeđe (m. levator palpebrae sup. ) je najčešće uredna.

Miogena ptoza

nastaje zbog poremećaja samog mišića podizača gornje vjeđe ili zbog poremećaja na neuromišićnom spoju. Najčešće je prvi znak bolesti Miasthenia gravis. Vjeđe su spuštene obostrano i asimetrično, tijekom dana se pogoršava, a nakon odmora oporavlja.

Neurogena ptoza

je najčešče jednostrana , nastaje zbog poremećene funkcije moždanog živca koji je odgovoran za pokrete vjeđa ( pareza n. III ) ili simpatikusa ( Hornerov syndrom-ptoza, mioza, enoftalmus).

Mehanička ptoza

nastaje zbog poremećene pokretljivosti gornje vjeđe uz urednu funkciju živca i mišića.
Traumatska ptoza je posljedica povrede gornje vjeđe.
Liječenje ptoze je kirurško te obuhvaća nekoliko operativnih tehnika na mišićima podizačima vjeđe. U djece je preporučljivo ukloniti ptozu u predškolskoj dobi da bi se spriječio razvoj slabovidnosti.

Operacija se vrši u lokalnoj anesteziji, šavovi se vade nakon 7-10 dana. Ponekad spuštenost gornjih vjeđa je posljedica spuštenosti obrva, tada pristupamo operativnoj tehnici “brow- lift” – podizanje obrva